فرا رسيدن ماه محرمالحرام و ايام سوگواري سرور و سالار شهيدان، حضرت ابا عبدالله الحسين (ع) را تسليت و تعزيت عرض مينماييم
ماه گلهاي سرخ
استقبال از محرم
اكنون محرم در راه است و چنان آتشي از عشق امام حسين عليهالسلام در دل ما شعلهور شده، كه هيچ آبي تهديدگر شرارههاي فزايندهي آن به خاموشي و سردي نيست. اينك اقبالي ما راست كه بر راهمان چراغ هدايت افروختهاند و به آمدن كشتي نجات نويدمان ميدهند. اكنون عندليبان انديشه، در دستگاه شور حسيني نغمه ميپردازند و خويشتن را براي استقبال از محرم آماده ميكنند. محرم، فرصتي است براي اينكه بذر معرفت حسيني در دلهاي مستعد و انديشههاي حقجو بپاشيم، و محبت سيدالشهدا را در دلها افزونتر نماييم. بياييد از محرم بياموزيم تا هميشه حسيني بينديشيم و حسيني زندگي كنيم.
محرم، ماه آزادگي
محرم ماه آگاهي، ماه شكوفايي، ماه سوگواري و ماه عشق است. محرم ماه آزادي و رهايي، ماه رشد و بالندگي، ماه جوشيدن و انديشيدن، و ماه فاني شدن و به ابديت پيوستن است. محرم مدرسهي عشقي است كه بايد در آن درس آموخت. محرابي است كه بايد در آن به نماز عشق ايستاد و نردباني است كه بايد از آن بالا رفت تا به لقاي حق شتافت.
كربلا، دانشگاه عرفان
در بستر گستردهي تاريخ بشري، سيدالشهدا عليهالسلام از انسانهاي انگشتشماري است كه توانسته با زندگي و شهادت خويش، موجي عظيم پديد آورد و قرنهاي متمادي، ميليونها دل، جان، انديشه و باور را به سوي خود بكشاند و به عنوان معبري براي رسيدن به ملكوت و وادي عرفان و حماسه، ايفاي نقش كند. حسين عليهالسلام محبوب خدا و رسول، و معشوق عاشقانِ فداكاري و آزادگي است. خونش تفسير ناب اسلام، قيامش درس مردانگي، كربلايش دانشگاه عرفان و ايمان، و شهادتش درسآموز همگان است.
امام حسين عليهالسلام، آيينهي تمامنماي فضيلت
حكايت زيستن و شهادت امام حسين عليهالسلام، و نيز گفتار و كردارش، نمونهاي از يك بزرگمرد تاريخ را براي ما مجسم ميسازد؛ او با همهي وجود، آيينهي تمامنماي فضيلتها، بزرگمنشيها، فداكاريها، جانبازيها، خداخواهيها و خداجوييهاست. او به تنهايي ميتواند راهبر جان به سوي لاهوت باشد و سعادت آدميان را تضمين كند. دامنهي عظمت شخصيت وي، تا دورافتادهترين مرزهاي جغرافيايي و انساني كشيده شده است. حتي از غير مسلمانان نيز، كم نيستند آنان كه فريفتهي سجاياي اخلاقي و روح بلند و ارادهي استوار و شهامت بينظير اين جاودانه مرد تاريخاند.
سلام بر حسين؛ سلامي بلند از زبان همهي آزادگان جهان، از روزگار نخستين تا واپسين دم حيات.
امام حسين عليهالسلام و مبارزه با منكرات
يكي از اهداف قيام امام حسين عليهالسلام امر به معروف و نهي از منكر بوده است. آن حضرت در وصيت نامهي الهي ـ سياسي خود، پس از شهادت بر يكتايي خدا و رسالت جدّ بزرگوارش، و نيز گواهي بر معاد و ديگر اصول اسلام ميفرمايد: «من از روي خودخواهي، خيرهسري يا به منظور آشوب و ستمگري به پا نخاستهام، بلكه براي اصلاح امور مسلمانان و امّت جدّ بزرگوارم قيام كردهام. قصد من، امر به معروف و نهي از منكر و احياي سنت جدّم رسول خدا صلي الله عليه و آله و پدرم علي بن ابيطالب در ميان امت اسلامي است». اين وصيتنامهي كوتاه امّا پربار، منشوري جهاني و جاوداني در مبارزه با بيعدالتي و ستمگري ستمگران است.
حسين عليهالسلام به كربلا ميآيد
سلام بر حسين عليهالسلام، آن عطيّهي بزرگ الهي. درود بر سيدالشهدا عليهالسلام، بزرگمردي از سلالهي پاكان، عصارهي ايمان، پاسدار حريم ولايت، آفريدگار حماسه و شور، سرفصل كتاب عقيده و جهاد، و اسوهي تمامي آزادگان جهان. اينك حسين عليهالسلام به كربلا ميآيد. ميآيد تا يزيد، همه كارهي دنيا نباشد. ميآيد تا آيين سبز محمدي صلي الله عليه و آله، به دست فرزندان ابوسفيان در خاك نشود. ميآيد تا ذوالفقار علي عليهالسلام در نيام نماند. ميآيد تا در طواف عشق، لباس سرخ شهادت بر تن كند. ميآيد تا حج، از روزمرگي به درآيد و كعبه، ديگر خواب خدايگان پوشالي را نبيند. ميآيد تا از اين پس، كربلا مطاف اهل دل باشد.