عيد سعيد قربان، عيد وانهادن تعلقات و علايق زميني و رهانيدن روح در مسير عبوديت و پرستش معبود جاوداني را تبريك و شادباش عرض مي نماييم
روز تقرّب
عيد قربان، جلوه‌گاه تعبّد و تسليم ابراهيميان حنيف است و فصل قرب مسلمانان به خداوند، در سايه ي عبوديت.
عيد قربان، فصل قرباني كردن عزيزها در آستان عزيزترين يعني خداست. عيد قربان مجراي فيض الهي و بهانه ي عنايت رحماني به بندگان مؤمن و مطيع است و هر كس بتواند رضاي خويش را فداي رضاي حق كند، از خواسته ي دل در راه خواسته ي خدا چشم بپوشد و از داشته‌ها و خواسته‌ها بگذرد، به مرز عبوديت مي‌رسد. قرباني وسيله ي قرب به خدا و عيد قربان، روز تقرّب به پروردگار و روز رها شدن از تعلّقات و قرباني كردن تمنيّات در پيش پاي اراده ي الهي است.
عيد فداكاري و ايثار
عيد قربان يكي از اعياد بزرگ اسلامي مي باشد كه يادآور زيباترين نمونه ي تعبّد انسان در برابر خداوند متعال است. عيد قربان، عيد فداكاري، ايثار، قرباني، اخلاص و عشق است. فدا كردن فرزند دلبند خود در راه خدا، امتحاني الهي براي حضرت ابراهيم عليه‌السلام بود كه عيد قربان يادآور آن است. اسلام نيز خواسته است كه مسلمانان هر سال عيد قربان را جشن بگيرند تا اين اصول و ارزش‌هاي الهي را همواره مدّ نظر داشته باشند و همواره براي تبعيت از دستورات خداوند و كسب رضايت الهي آماده ي هر گونه ايثار و فداكاري باشند.
قرباني ابراهيم
ابراهيم از جانب پروردگار، مأمور قرباني كردن فرزند دلبندش اسماعيل شد. هنگامي كه ابراهيم فرمان الهي را به پسرش ابلاغ كرد، اسماعيل گفت: پدر جان! فرمان خدا را اجرا كن كه مرا از صابران خواهي يافت. در صبحي دلكش، اسماعيل دست در دست پدر، در صحراي منا، به سوي قربانگاه پيش رفت و خوشحال بود از اينكه خداوند متعال، او را برگزيده است. آنگاه ابراهيم با دست‌هايي محكم و استوار خنجر در حنجره ي اسماعيلش نهاد تا سر از پيكر عزيزش جدا كند. تيغ بر گلوي فرزند مي‌چرخيد؛ ولي نمي‌بريد. گويي معجزه‌اي رُخ داده بود. ناگهان قوچي براي قرباني شدن در پيش چشمان ابراهيم نمايان گرديد و هاتفي ندا داد. ابراهيم! تو از اين آزمون سربلند بيرون آمدي! امروز نيز حاجيان، در موسم حج، به درگاه خداوند قرباني مي‌كنند تا بگويند: خداوندا! ما نيز چون ابراهيم تسليم توايم. پس در اين روز زنجيرهاي اسارت و تعلقات را مي‌بريم تا بيش از پيش به تو نزديك شويم.
پايان روز دهم
ذي‌الحجه از ماه‌هاي شريف سال است. در زمان رسول خدا صلي الله عليه و آله، هنگامي كه اين ماه فرا مي‌رسيد، اصحاب به انجام عبادات اهتمام فراواني مي‌ورزيدند. از رسول خدا (ص) نقل است كه عمل خير و عبادت، در هيچ ايّامي نزد حق تعالي محبوب‌تر از دهه ي اوّل ماه ذي‌الحجه نيست. آري، اين همان ده روزي است كه در قرآن مجيد، به عنوان ايّام معلومات نام شده و در نهايتِ فضيلت و بركت مي‌باشد و در كتاب‌هاي ادعيه، اعمال مخصوصي براي اين دهه ذكر شده است. مسلمانان در اين ده روز، با انجام عبادات، دل‌هاي خويش را از تاريكي‌ها و ظلمت‌ها شستشو مي‌دهند و قلب‌هاي خود را سرشار از عشق و محبت مي‌نمايند و بدين سبب پايان اين روز را جشن مي‌گيرند و با معبود خويش پيمان مي‌بندند كه ديگر به تعلّقات زندگي دل نبندند و هميشه در مسير رضاي او قدم بردارند.
اعمال عيد قربان
عيد سعيد قربان فرصت بسيار خوبي است تا مؤمنان، با انجام عبادات (ضمن بهره‌وري از فيوضات الهي)، به پروردگار خويش تقرّب يابند.
در كتاب‌هاي ادعيه، علاوه بر بيان فضيلت و اهميت اين روز بزرگ، اعمال بسياري مخصوص اين روز ذكر كرده‌اند. از جمله اعمال مستحب در اين روز، غسل كردن است كه بسيار بر آن تأكيد شده، همچنين برگزاري نماز عيد مي‌باشد كه بهتر است زير آسمان (مكان بدون سقف) خوانده شود. از اعمال مستحب ديگر در اين روز، قرباني كردن و تناول از گوشت قرباني مي باشد و نيز وارد شده است كه در اين روز، دعاي شريف ندبه و همچنين دعاي مخصوص امام سجاد قرائت شود. پس شايسته است در اين روز، بدون آنكه وقت خود را به بطالت بگذرانيم، با انجام اين اعمال، مورد رحمت و عنايت پروردگار خويش قرار گيريم.
ياد حسين عليه‌السلام در عيد قربان
شب و روز عيد قربان، يكي از اوقات بسيار شريف براي زيارت سالار شهيدان، حضرت اباعبدالله الحسين عليه‌السلام است كه در فضيلت و ثواب آن، روايات بسياري وارد شده است. سرّ اين امر، آن است كه ياد و حماسه ي جاودان امام حسين (ع) در اين روز در ذهن‌ها تكرار شود؛ زيرا اگر ابراهيم خليل يك قرباني، به قربانگاه منا آورد و سالم باز گرداند، امام حسين عليه السلام، در يك روز، هفتاد و دو تن قرباني، به قربانگاه كربلا آورد و سرهاي بريده و اجساد آغشته به خون ياران و عزيزانش را از كودك شيرخوار گرفته تا پيرمرد كهنسال، همه يك جا، به پيشگاه پروردگار خويش تقديم نمود.
تكريم حماسه ي ابراهيم
قرباني كردن گوسفند، چه از سوي حاجيان در منا و چه از سوي غير حاجيان، تكريم آن حماسه ي معنوي و ايثار عظيم ابراهيم و اسماعيل است كه به مسلخ عشق رفتند و سربلند، خاطره ي آن اخلاص و عشق شكوهمند خود را در يادها جاودان نمودند.